Oto jest pytanie, które przyszli rodzice zadać sobie powinni długo przed oczekiwanymi narodzinami potomka. Wszystkie istoty na tym świecie jedzą to, czego potrzebują. Nikt im nie podpowiada co i o której godzinie mają jeść. Każdy wybiera dietę właściwą dla swojego gatunku. Widział ktoś łagodne zwierzaki np. króliczki lub sarny zajadające się mięsem? Albo hienę pasącą się na łące? A może w dużym gospodarstwie spotkał ktoś źrebaka, który ssał krowę albo cielaka ssącego klacz?
To się nie zdarza mimo, iż zwierzaki nie posiadają zdolności logicznego myślenia – nie mają tak pofałdowanego mózgu jak my – ludzie.
Każda istota żywa bytująca na świecie posiada posag od matki natury w postaci instynktów sprawiających, że czują czego im potrzeba i tego szukają.
Czy ludzkie dziecko też tak ma? Posiada takie kompetencje?
Z pewnością! Gdyby mu nie przeszkadzać od pierwszych chwil po narodzinach!
W łonie mamy nie oddycha – dostaje tlen przez krew z pępowiny, nie je i nie wydala – jego przewód pokarmowy jest nieczynny, ponieważ otrzymuje wszystkie składniki pokarmowe przez krew również z pępowiny, nie musi samodzielnie utrzymywać stałej temperatury ciała ponieważ wody płodowe wokół niego są stale tak samo ciepłe.
Opuszczając macicę, noworodek musi sobie radzić w nowym środowisku, gdzie jego organizm musi przestawić się na zupełnie nowy sposób funkcjonowania, oddychać, jeść i wydalać, samemu utrzymywać ciepło ciała na poziomie 36,6 stopni Celsjusza.
Od pierwszych godzin samodzielnego życia noworodek ma dużo pracy, krzykiem obwieszcza światu swoje przybycie. Kolejne 5 minut odpoczywa po trudach narodzin, otwiera oczy, patrzy na otaczający je świat – mamę i jej piersi, rusza rączkami, otwiera usta. W kolejnych minutach pojawia się zainteresowanie jedzeniem, wkłada rączki do buzi.
Wrażliwość noworodka na zapachy pozwala mu znaleźć pierś mamy i zawrzeć z nią pierwszą znajomość. Kilkanaście minut liże sutek mamy, dotyka go. Po pierwsze kropelki siary sięga średnio po około 62 minutach. Pierwsze dwie godziny po porodzie, w bezpośrednim, niczym nieprzerywanym kontakcie skóra do skóry pozwalają noworodkowi spokojne przejść przez wszystkie naturalne fazy tj.:
Planujesz zabieg z zakresu chirurgii plastycznej czy medycyny estetycznej?
Masz pytania, zaplanuj wizytę u naszego specjalisty
Zapraszam
Arkadiusz Kuna
- fazy płaczu
- relaksacji
- przebudzenia
- aktywności
- pełzania w kierunku sutka
- odpoczynku
- fazę zapoznania z mamy ciałem- sutkiem przede wszystkim
- ssania
i na koniec fazę snu a także po drodze kolonizować się drobnoustrojami zasiedlającymi skórę mamy.
Karmienie piersią wygrywa
Światowi eksperci od żywienia dzieci (WHO, UNICEF, AAP) są zgodni w tym że dzieci należy karmić wyłączne piersią do ukończenia przez nie 6 miesięcy. Po 6 miesiącach zalecane jest dalsze karmienie piersią, równolegle z rozszerzaniem diety, do wieku 2 lat lub dłużej. Do wieku 12 miesięcy podawanie piersi przed zaproponowaniem innych pokarmów.
Jak to się dzieje, że polskie mamy mają z karmieniem piersią swoich dzieci tyle problemów. Może nie wiedzą, że pokarm, który wyprodukowała ich pierś jest żywą komórką, zawierającą potrzebne do rozwoju ich dziecka składniki?
Nie wiedzą, że skład mleka zmienia się w zależności od potrzeb dziecka? Mleko mamy wcześniaka różni się składem od mleka mamy donoszonego noworodka. Wcześniak ma bowiem inne potrzeby – by w rozwoju dogonić donoszone noworodki. Fizjologia laktacji gwarantuje dzieciom zaspokojenie ich potrzeb rozwojowych, taka jest mądrość matki natury.
Od pierwszych chwil po opuszczeniu łona mamy dziecko choć pije tylko mleko, tak naprawdę dobiera sobie dietę według własnego menu oraz we właściwej ilości. Nadal nie do końca poznano mechanizmy produkcji i kontroli składu mleka kobiecego. Skład mleka kobiecego zmienia się, śniadanie – inne, obiad, zupa, drugie danie i deserek – inne, nocą w mleku mamy jest dużo białka, więcej tłuszczu, przeciwciał i tego czegoś co przyśpiesza rozwój włókien kojarzeniowych mózgu.
Maluch ma do dyspozycji szeroki wachlarz dań jak w najlepszej restauracji. Mimo, że nie umie mówić i składać piersi zamówień to i tak się dogadają. Mleko produkowane jest na bieżąco, w piersi nie nosi się zapasów. Ssanie piersi jest dla mózgu mamy sygnałem – potrzeba mleka. Dziecko ssie dłużej lub krócej, z większą lub mniejszą intensywnością. Czas jaki mija między karmieniami też jest zamówieniem do piersi na skład mleka.
Podobnie jak picie z jednej lub dwóch piersi na jedno karmienie. Jeżeli dziecku pozwalamy na nieograniczony kontakt z piersią dostaje dokładnie tyle ile potrzebuje a także to, czego potrzebuje. Instynktownie reguluje swoją dietę. Tak właśnie wygląda karmienie na żądanie.
Szkrab sam decyduje kiedy chce jeść, jak długo chce jeść a także czy wystarczy jedna pierś czy dokładka z drugiego sutka jest niezbędna. I chociaż wydaje się, iż dziecko pije tylko mleko – to jest to aż mleko i to najwłaściwiej dobrane składem do potrzeb tego małego człowieka.
Mama pyta synka „Skarbie, chcesz napić się mleczka specyficznego dla twojego gatunku ? Mleczka, które ewaluowało przez miliony lat, aż stało się idealne dla Ciebie? Mleczka, które nie wywoła u Ciebie alergii i uchroni Cię przed wieloma chorobami?”
Synek spojrzał zdumiony na mamę i powiedział:
”Nieeeeeeeee, ja (ch)cię cisia”.
Jak nie przeszkadzać nowonarodzonym w drodze do mamy sutka – następnym razem. OK ?
Autorka tekstu: Leokadia Gawlas / położna