Uszy, dla większości ludzi są raczej mało istotną częścią wizerunku. Osoby posiadające przylegające do czaszki, niewielkich rozmiarów uszy, zwykle nie przywiązują uwagi do ich wyglądu. Sytuacja zmienia się wtedy, kiedy zewnętrzna część narządu słuchu jest duża i odstająca. Osoby z takimi przypadłościami najczęściej decydują się na korekcję.
Uszy, to przede wszystkim narząd, dzięki któremu słyszymy dźwięki. Ucho składa się z trzech części: ucha wewnętrznego, ucha środkowego oraz ucha zewnętrznego. Całość, to bardzo skomplikowany narząd odpowiedzialny nie tylko za słuch, ale także za równowagę. Ta część, która widzimy gołym okiem, to część ucha zewnętrznego nazywana małżowiną uszną. Kształt ucha przystosowany jest do „zbierania” fal dźwiękowych. Składa się z tkanki chrzęstnej pokrytej skórą. Choć uszy mają charakterystyczny kształt, to w detalach różnią się nieco od siebie. W wielu kulturach uszy to miejsce, które ozdabiamy. W kulturze zachodniej już małym dziewczynkom przebija się uszy, aby od najmłodszych lat mogły nosić kolczyki.
Wady rozwojowe małżowiny usznej
Wady rozwojowe mogą dotyczyć zarówno ucha środkowego i wewnętrznego jak i małżowiny ucha zewnętrznego. Najczęściej rozpoznawane wady rozwojowe małżowiny to:
– duża małżowina uszna
– odstające ucho
– wady dotyczące kształtu (ucho kocie lub ucho nietoperza) czasem idące w parze z inna wadą np., z wielką małżowiną.
Do rzadko występujących wad możemy zaliczyć brak małżowiny usznej.
Dostępne rozwiązania
Wszystkie przedstawione wady, zwykle można skorygować technikami operacyjnymi z zakresu chirurgii plastycznej. Najczęstszą wadą z jaka przychodzą pacjenci, to odstająca małżowina uszna. Jest to jeden z popularniejszych zabiegów wykonywany przez chirurgów plastycznych. Wśród wszystkich operacji plastycznych, korekcja małżowiny to najczęstszy zabieg, którym poddają się mężczyźni. Odstająca małżowina może przysparzać wielu problemów natury psychologicznej, szczególnie w wieku szkolnym i nastoletnim, dlatego rodzice dzieci z tym problemem dość często przychodzą do chirurga dużo wcześniej. Sama operacja nie jest bardzo skomplikowana i trwa zwykle maksymalnie 1,5 godziny. U nastolatków i dorosłych korekcję przeprowadza się w znieczuleniu miejscowym, jedynie u dzieci czasem stosuje się znieczulenie ogólne.
Wady dotyczące kształtu wymagają przeprowadzenia bardziej skomplikowanego zabiegu. Najtrudniejszą wadą jest zanik małżowiny usznej. W takiej sytuacji lekarz chirurg musi zbudować „rusztowanie” na nowo. To bardzo rzadka wada, jednak brak małżowiny usznej to ogromny problem estetyczny, a co za tym idzie także psychologiczny. Operacje tego typu przeprowadza się coraz częściej.
W przypadku prostych zabiegów korekcyjnych, pacjent może normalnie funkcjonować po około tygodniu. Przez pierwsze dni po operacji pacjent może odczuwać delikatny dyskomfort. W tym czasie nie powinien wykonywać obowiązków szkolnych lub zawodowych ponieważ głowa jest zabandażowana i istnieje konieczność smarowania szwów specjalną maścią. Po zdjęciu bandaży i szwów można już normalnie funkcjonować. Szwy położone są na tylnej powierzchni ucha, dlatego są całkowicie niewidoczne, nawet wtedy, kiedy rany nie są do końca wygojone.
Autorka tekstu: Klaudia / dziennikarka, blogerka
Planujesz zabieg z zakresu chirurgii plastycznej czy medycyny estetycznej?
Zapraszam
Arkadiusz Kuna
