Chirurgia jako odrębna dziedzina medycyny wyodrębniła się już u zarania medycyny. Już starożytni Grecy rozróżniali medycynę oraz chirurgię. Za medycynę uważano takie działania, które miały na celu poprawę stanu pacjenta za pomocą leków. Dzisiaj definicje się nieco zmieniły i mianem medycyny określamy każde działania mające na celu utrzymanie i poprawę zdrowia człowieka. Chirurgia jest tą dziedziną medycyny, która ingeruje w ciało człowieka poprzez użycie odpowiednich narzędzi i technik. Intensywny rozwój chirurgii rozpoczął się w wieku XIX i trwa przez wiek XX aż do dziś. Chirurgia plastyczna jest poddziedziną chirurgii. Ma ona na celu poprawienie wyglądu zewnętrznego człowieka lub przywrócenie wcześniejszego wyglądu. Powszechna jest jednak opinia, jakoby medycyna estetyczna była zupełną nowością i wytworem ostatnich lat. Czy to prawda? Jak wygląda historia medycyny estetycznej?
Kanon piękna
Definicja piękna zmieniała się przez lata. Wiele Filozofów, takich jak Pluto czy Kant, próbowało określić, czym piękno jest, a czym nie jest. Niezależnie od tego, co uznawano za ideał piękna w danych czasach, kobiety starały się go osiągnąć. Już starożytni Egipcjanie używali wymyślnych produktów takich jak oleje zwierzęce, alabaster czy kwaśne mleko celem poprawienia wyglądu skóry. Można więc jednoznacznie stwierdzić, że próba poprawiania swojego wyglądu jest stara jak ludzka cywilizacja. Tym samym jasno widać, że chirurgia plastyczna nie jest nową, zbędną fanaberią.
Co działo się przed XX wiekiem w medycynie estetycznej?
Najstarszą opisywaną praktyką w medycynie estetycznej datuje się na ponad dwa tysiące lat wstecz. W starożytnych Indiach rozwinięto technikę rekonstrukcji nosa. Wynikało to z faktu, że nos często padał ofiarą działań wojennych. Ponadto odjęcie nosa było powszechną formą wymierzania kary. W Europie technika rekonstrukcji nosa upowszechniła się już w okolicach 1845 roku. Stało się to za sprawą pruskiego lekarza Johanna F. Differbacha, który skupiał się na rekonstrukcji twarzy. Z kolei na początku lat 70 dziewiętnastego wieku opisano użycie 20% fenolu celem rozjaśniania skóry. W 1881 jeden z czołowych chirurgów ówczesnych czasów opisał zabieg otoplastyki. Pod koniec dziewiętnastego wieku dokonywano prób powiększenia piersi za pomocą specjalnych wstrzyknięć parafiny oraz przenoszenia tkanki tłuszczowej. Należy zaznaczyć, że jednym z czynników, który umożliwił rozwój medycynie estetycznej, było opracowanie i wdrożenie technik znieczulenia ogólnego. Pozwoliło to na bezbolesne oraz bezpiecznie przeprowadzanie operacji.
Wiek XX – wiek wojen
Wielka wojna z lat 1914-1918 przyniosła światu zniszczenie oraz miliony zmarłych. Wiele żołnierzy, którzy przeżyli, pozostało jednak oszpeconych. Grupa lekarzy, zajmujących się chirurgią, dostrzegła ten problem. Tym samym rozwijano oraz dopracowywano techniki chirurgicznej rekonstrukcji twarzy. Pozwoliło to przywrócić do społeczeństwa setki weteranów wojennych. Zabiegi te dotyczyły głównie okolicy żuchwy, szczęki oraz nosa. Pionierami nowych technik rekonstrukcji twarzy byli tacy lekarze jak Blair, Davis, Léon Dufourmentel, Morestin oraz Gillies. Choć nie są to tak znane nazwiska jak Koch czy Pasteure to należy pamiętać, że ich działania pozwoliły setkom mężczyzn na odzyskanie jakości życia.
Wiek XX – wiek przełomu
Niemałym przełomem w medycynie estetycznej było zaaprobowanie silikonowym implantów pod koniec XX wieku. Operacja powiększenia piersi stała się tym samym bardziej dostępna, a efekt kosmetyczny lepszy. Równocześnie rozwijały i poprawiały się techniki zabiegowe nosa oraz uszu. Równocześnie znacząco poprawiła się, opracowana pod koniec XIX wieku, abdominoplastyka, czyli operacja brzucha. Zabieg ten stał się znacząco bezpieczniejszy oraz mniej inwazyjny. Równocześnie wprowadzenie liposukcji niezmiernie pozytywnie wpłynęło na efekt kosmetyczny abdominoplastyki
Wiek XXI – użycie botoksu
Historia medycyny estetycznej została zrewolucjonizowana przez botoks. Pozwala on na swobodne formowanie i powiększanie różnych części naszej twarzy. To on nadaje kierunek medycynie estetycznej, jaką znamy obecnie.